Η γέννηση ενός παιδιού είναι ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα στη ζωή μιας γυναίκας. Στην αρχαιότητα οι θνητοί επινόησαν θεότητες που προστάτευαν τον τοκετό, γιατί ο κίνδυνος από επιπλοκές ήταν μεγάλος, καθώς η ιατρική δεν είχε κάνει τα άλματα των ημερών μας. Στα έπη του Ομήρου η κατ’εξοχήν θεά του τοκετού, η Ειλείθυια, έρχεται για να παρασταθεί σε θεές και ηρωίδες κατά τη γέννα των παιδιών τους. Πέρα από τα κείμενα της αρχαίας γραμματείας, η συμπαράσταση της θεάς αποτυπώνεται και εικονογραφικά και δηλώνεται επιγραφικά σε αγγεία ήδη από το 1ο μισό του 6ου αι. π. Χ., π.χ. στη θαυμαστή γέννηση της Αθηνάς από την κεφαλή του Δία.
Στο Δίον διασώζονται πέντε επιγραφικές μαρτυρίες, αναθηματικές σε θεότητες που προστάτευαν τον τοκετό.
Η ομηρική Ειλείθυια αργότερα, μερικές φορές, δανείζει τις ιδιότητές της στην Άρτεμιν και λατρεύεται και ως Άρτεμις Ειλείθυια. Με αυτήν την ονομασία αναφέρεται η θεά σε ενεπίγραφη μαρμάρινη βάση αγάλματος ελληνιστικών χρόνων που βρέθηκε στο ιερό της Ίσιδος:
ΑΡΙΣΤΙΩ ΜΕΝΤΟΡΟΣ/ΑΡΤΕΜΙΔΙ ΕΙΛΕΙΘΥΙΑΙ (Εικ. 1)